Dojrzewanie zawsze było trudnym okresem w życiu młodego człowieka. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że rosnące tempo życia, stres, nacisk na osiągnięcia oraz rozpad więzi rodzinnych i środowiskowych jeszcze bardziej komplikuje sprawę. W ostatnich latach obserwujemy wśród młodzieży szkolnej coraz większą ilość niepokojących zachowań związanych z depresją, agresją i samookaleczeniami. Coraz częściej diagnozuje się ADHD oraz zaburzenia ze spektrum autyzmu. Ideały kreowane przez media sprzyjają rozwijaniu się niskiej samooceny i zaburzeń odżywiania, z bulimią i anoreksją na czele. Zarówno nauczyciele jak i rodzice często nie są w stanie zauważyć problemu lub prawidłowo ocenić przyczyny niektórych zachowań. Brakuje im odpowiednich kompetencji z zakresu psychologii. Mimo tego wciąż pojawia się pytanie czy psycholog w szkole jest potrzebny.
Porozmawia, doradzi, wskaże drogę
Uczeń o swoich problemach może porozmawiać z rodzicem lub zaufanym nauczycielem. W wielu sytuacjach to wystarczy. Niestety w przypadku niektórych problemów z jakimi zmagają się uczniowie zwykła rozmowa to za mało. Na czym więc polega specyfika rozmowy z psychologiem? W toku kształcenia i zdobywania doświadczenia nauczył się tak używać narzędzi, jakimi są słowo i mowa, aby wywoływać określone reakcje. W trakcie rozmowy potrafi kierować nią w sposób zmuszający do refleksji. Zamiast narzucać, wprost sugerować pewne rozwiązania, poświęca on dużo czasu na zadawanie pytań. Uczeń w pewnym sensie samodzielnie poszukuje odpowiedzi i rozwiązania nurtujących go problemów. Psycholog dąży do tego aby modyfikacja zachowania, zmiana nastawienia do problemu dokonała się w sposób, który uczniowi daje poczucie, że to on jest autorem tych decyzji. Rozmowy niekiedy dotyczą bardzo trudnych problemów. To nie tylko stres związany z obowiązkami szkolnymi, trudnością ze zorganizowaniem sobie czasu pracy lub szeroko pojęte trudności z przyswajaniem wiedzy. Tematem rozmów z psychologiem są także skomplikowane i wymagające delikatności problemy rodzinne, depresja i myśli samobójcze, uzależnienia, problemy z identyfikacją seksualną. I właśnie dla takich rozmów potrzebny jest szkolny psycholog. Lista tego, jakie rozwiązuje problemy, wydaje się nie mieć końca.
Wsparcie na linii nauczyciel – uczeń
Obecność psychologa w szkole stanowi także dużą pomoc dla nauczycieli. Obserwując uczniów i ich zachowania jest w stanie dostrzec problemy edukacyjne lub rozwojowe i skierować ucznia z rodzicami do odpowiednich placówek specjalistycznych. Poprzez pomiary poziomu inteligencji pomaga nauczycielom dobierać poziom nauczania w taki sposób, aby był on adekwatny do możliwości ucznia. Zdarzają się sytuacje, kiedy musi się wcielić w rolę mediatora w relacjach uczniów z nauczycielami. Jeśli uczeń posiada indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, rolą psychologa jest je zidentyfikować i tak pokierować nauczycieli, aby byli stanie w maksymalnym stopniu je wspierać.
Podsumowując, psycholog ma za zadanie wspierać uczniów w rozwoju, w odnalezieniu się w dynamicznie zmieniającym się świecie i pomóc im stawać się ludźmi myślącymi, samodzielnymi i znającymi swoją wartość. Czyni to zarówno poprzez bezpośrednią pracę z uczniami, jak również poprzez wspieranie oraz doradzanie nauczycielom i rodzicom. Wsparcie psychologa w szkole bywa bezcenne
Czy obecność psychologa jest konieczna?
W dzisiejszych czasach wydaje się, że psycholog w szkole jest niezbędny. Wystarczy wejść do pierwszej z brzegu szkoły podstawowej. Zwłaszcza, po niedawnych reformach, powrocie do ośmioletniej szkoły podstawowej, pracy psycholog w szkole ma znacznie więcej. Oczywiście musi on być przygotowany na wszystko i mieć odpowiednie kwalifikacje.
Warto wiedzieć kim jest psycholog?
Psycholog to osoba, która została w odpowiedni sposób przygotowana do pracy z ludźmi, celem udzielania im pomocy oraz wsparcia. Psycholog często, błędnie kojarzony jest z lekarzem, prowadzącym leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi. Tym zajmuje się psychiatra. Psycholog prowadzi terapię np. wspomagającą lub wspierającą, a także pomaga uporać się z problemami życiowymi, akceptacją zaistniałych sytuacji, w radzeniu sobie z emocjami, uczuciami oraz problemami. Wizyty u psychologa stają się coraz bardziej popularne, ponieważ tempo dzisiejszego życia oraz natłok spraw, obowiązków i problemów im towarzyszących powodują u coraz większej liczby ludzi zaburzenia, które niejednokrotnie przerastają daną jednostkę.
Jakie należy zdobyć wykształcenie, aby zostać psychologiem?
Aby nabyć prawa do wykonywania zawodu psychologa, należy skończyć szkołę wyższą, uzyskując tytuł magistra na kierunku psychologii oraz należy odbyć staż. Na kierunku psychologii są także do wyboru różne specjalizacje, o których decydujemy w zależności od tego, w jakiej dziedzinie psychologii chcemy się poruszać oraz w przyszłości pracować.
Gdzie psycholog zdobywa praktykę zawodową?
Praktyki, czy też staż odbywa się w kierunku wybranej przez siebie specjalizacji. Mogą być one realizowane np. w szkole, na stanowisku szkolnego psychologa, a także w poradniach psychologicznych, pedagogiczno – psychologicznych, poradniach terapeutycznych, instytucjach wspierających rodziny, ośrodkach wychowawczych i wielu innych miejscach. Wybór jednostki, w której zdobywane jest doświadczenie, a następnie wykonywana jest praca, jest już ściśle powiązany z danym obszarem wybranej specjalizacji.
